به مناسبت تولد حضرت زهرا(س)-روز مادر

منم که عصمة الله و به ساق عرش زیورم             حبیبه خدا منم، حُباب نور داورم‏

رضاى من، رضاى او، ولاى من ولاى او             که من «ولیّة اللَّه» و زهر بدى مطّهرم1

حضرت فاطمه علیها السلام در روز جمعه بیستم جمادى ‏الثانى، سال پنجم بعثت در مکه چشم به جهان گشود2. مادر وى خدیجه دختر خویلد، پسر اسد، پسر عبدالعزّى، پسر قصىّ، و از بانوان پاکدامن قریش به ‏شمار مى‏‌رفت تا آنجا که او را «طاهره» و «سیّده» زنان قریش مى‏‌خواندند3.  رسول اکرم به دستور الهى نام «فاطمه» را بر دخترش نهاد4. فاطمه از ریشه‏ «فَطْم» به معناى بریدن و جدا شدن است و چون خداوند، او، و ذریّه‏‌اش را از آتش دوزخ بریده است5،  این نام بر او نهاده شد. مشهورترین کنیه آن گرامى «ام‏الائمّة» و «امّ ابیها» و معروف‌‏ترین لقب‏هایش طاهره، زکیّه، راضیه، مرضیّه، محدّثه و زهرا است6. دوران کودکى حضرت زهرا علیها السلام در فضاى بحرانى مکّه و در شرایط ناگوار زندگى سیاسى مسلمانان که با مشکلات و حوادث تلخى همچون محاصره اقتصادى پیامبر صلى الله علیه و آله، آزار و شکنجه مسلمانان مواجه بود، سپرى شد. حضرت فاطمه علیها السلام در همه چیز بی همتا و بی نظیر بود. شب و روز آن حضرت در شناخت حق تعالى، بندگى او و تهذیب و تکامل نفس سپرى مى‏‌شد. او هر لحظه که در این وادى گام‌هاى تازه‌‏ترى بر مى‏‌داشت و از کوثر زلال «معرفةاللَّه» جرعه‌‏هاى گواراترى مى‏‌نوشید، بیش‏تر محو جمال یار مى‏‌شد و سراسر وجودش در تاب و تب این عشق و معرفت مى‏‌سوخت7.

حضرت فاطمه علیها السلام در سختى متولد شد، در دامن سختی‌ها رشد کرد و در طول زندگى‏اش در برابر سختی‌ها پایدارى نمود و سرانجام، روح بلند و مقاومش از درون سختی‌ها و دریاى غم‌ها و رنج‌ها به آسمان قرب الهى و بهشت رضوان حق پرواز کرد. او حقیقتاً مصداق کامل حدیث یاد شده بود و با سرمایه وقار و ثبات و صبورى به ستیز ناملایمات و مشکلات و مصائب برخاست؛ مصائبى که به تعبیر خودش اگر بر روز روشن فرو مى‌‏ریخت تبدیل به شب دیجور مى‏‌گشت8.

ولادت یگانه بانوی عالم هستی را به پیشگاه حضرت ولی عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) مژده می دهیم.

سید احمد سجادی

پی‌نوشت‌ها:

1) حبیب الله چایچیان( حسان)

2) مصباح کمفعمی، ص 592

3) سیره حلبی، جلد 1، ص 137

4) بحارالانوار، جلد 43، ص 13

5) همان منبع، ص 18

6) همان منبع، ص 10

7) درآمدی بر سیره فاطمه (سلام الله علیها)، علی رفیعی، جلد 1، ص 39

8) همان منبع، ص 132

,وبسایت راسخون.